ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විසින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කළ යුත්තේ සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවලින් කවර භාෂාවෙන් ඇති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුවද?

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විසින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කළ යුත්තේ සිංහල සහ ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවලින් කවර භාෂාවෙන් ඇති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුවද?

ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කළ යුත්තේ ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය නිරූපණය කරන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ දක්වා ඇති නීති පැනවීමේ භාෂාවෙන් ය. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ  3වන ව්‍යවස්ථාවේ ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය ජනතාව කෙරෙහි පිහිටා ඇති බවත්, 23 වන ව්‍යවස්ථා මගින් ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය ක්‍රියාත්මක කරමින් නිරූපණය කරන නීති පැනවීමේ භාෂාවත් දක්වා ඇත. ඒ සිංහල භාෂාව ය. එනම් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කළ යුත්තේ සිංහල භාෂාවෙන් පළ වී ඇති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුවය. සිංහල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථා දෙස නොබලා එම සිංහල ව්‍යවස්ථා අර්ථනිරූපණය නොකර  ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය නොවන ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථා අනුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කිරීම ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය ජනතාවගෙන් අහිමි කිරීමකි. එය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 වන සහ 23වන ව්‍යවස්ථාව වලට අනුකූල තත්ත්වයක් නොවේ. ඒවාට අනනුකූල වෙයි. ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය කරන සිංහල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ ආ. ඡේදය අනුව ජනාධිපති ධූර කාලය සහ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය අඩු කිරීමට හෝ වැඩි කිරීමට එනම් සංශෝධනය කිරීමට ජනමතවිචාරණයක් මගින් ජනතාව අනුමත කිරීම අවශ්‍ය වේ. ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය නොකරන ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ b. ඡේදය අනුව ජනාධිපති ධූර කාලය සහ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය වසර 6කට වඩා වැඩි කිරීමට පමණක් ජනමතවිචාරණයක් මගින් ජනතාව අනුමත කිරීම අවශ්‍ය වේ. එනම් ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය නොකරන ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ b. ඡේදය අනුව ජනාධිපති ධූර කාලය සහ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය වසර 6කට වඩා අඩු කිරීමට  ජනමතවිචාරණයක් මගින් ජනතාවගේ අනුමැතිය අවශ්‍ය නොවේ. ඒ අනුව ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය කරන සිංහල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ ආ. ඡේදය අනුව ජනාධිපති ධූර කාලය සහ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය අඩු කිරීමට හෝ වැඩි කිරීමට ජනමතවිචාරණයක් අවශ්‍ය වන අවස්ථාවක 2024.07.18 දින නිකුත් කළ ගැසට් පත්‍රයේ පළ කර ඇති 22වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධන පනත් කෙටුම්පත මගින් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ ආ. ඡේදය සංශෝධනය කර ජනාධිපති ධූර කාලය සහ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය සාවුරුද්ද සිට පස්අවුරුද්ද දක්වා අඩු කිරීම නෛතික අවශ්‍යතාවයක් නොවන්නේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 30.2 අනුව්‍යවස්ථාවේ ජනාධිපති ධූරකාලය වසර 5ක් වීම සහ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 62.2 අනුව්‍යවස්ථාවේ පාර්ලිමේන්තුව පවත්නා කාලය වසර 5 ක් වී ඇත්තේ ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය කරන සිංහල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 83 ව්‍යවස්ථාවේ ආ. ඡේදය මගින් නියම කර ඇති ජනමතවිචාරණයක් මගින් ජනතාවගේ අනුමැතියෙන් නොවන නිසාය. ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය නොකරන ඉංග්‍රීසි ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කිරීමෙන් රටේ නීතියේ පාලනයම බිඳ වැටේ. රටම නෛතික අර්බුදයට ගෙන යයි. මේ විකෘතිය නතර කර ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය කරන සිංහල ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අනුව නීති ආර්ථනිරූපණය කිරීමට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් කටයුතු කිරීම නීතියේ පාලනය ශක්තිමත් කරවයි. එනම් පනත් කෙටුම්පතක ව්‍යවස්ථානුකූලත්වය විමසීමේදී, ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව අර්ථනිරූපණය කිරීමේදී, ජනාධිපතිවරයා විසින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ මතය විමසීමේදී ඇතුලු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය සතු අධිකරණ බලය ක්‍රියාත්මක කිරීමේදී ජනතාවගේ පරමාධිපත්‍යය බලය නිරූපණය කරන සිංහල භාෂාවෙන් පළ වී ඇති ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ව්‍යවස්ථා අනුව අර්ථනිරූපණය කළ යුතුවන අතර නොඑසේනම් සිදුවන්නේ විකෘති ආර්ථනිරූපණයකි.එය අවසානයේ රටේ නීතියේ පාලනයම අර්බුදයට ඇද දමයි. නීතීඥ අරුණ ලක්සිරි උණවටුන B.Sc(Col), PGDC(Col) සමායෝජක, වෛද්‍ය තිලක පද්මා සුබසිංහ අනුස්මරණ  නීති අධ්‍යාපන වැඩසටහන. දුරකථන 0712063394 (2025.05.29)